Tien jaar terug in de tijd?
In 2008 en de jaren daarvoor ging het BLMC voor de wind. In een krappe acht jaar tijd groeide we van nul naar drie miljoen euro omzet. Destijds in 2008 voor mij reden om ‘de volgende stap te willen maken’. Doorgroeien en uitbouwen was het motto. BLMC werd verdeeld in business units, iedere unit kreeg een eigen manager, er werd fors geïnvesteerd in een nieuw systeem en een nieuwe website. En toen sloeg de crisis toe. Een periode die in vele opzichten anders was dan alle andere periodes daarvoor. Het werd niet groeien maar krimpen. Weliswaar tijdelijk maar toch. Ik had destijds even tijd nodig mijn mindset aan te passen aan de niet verwachte maar wel nieuwe realiteit. Gelukkig konden we snel omschakelen en na een korte periode van overleven brak weer een periode van leven aan.
Nu zijn we bijna tien jaar verder. Opnieuw hebben we dit jaar het bedrijf verdeeld in drie business units en heeft iedere unit nu geen manager maar zelfs een directeur. En binnenkort gaat onze nieuwe website live en implementeren we een volledig nieuw ERP systeem. Het lijkt 2008 wel. Even bekroop mij een gevoel van angst. We gaan toch niet tien jaar terug in de tijd? Het economische noodlot zal toch niet opnieuw toeslaan na onze forse investeringen? Angst is een slechte raadgever, dat weet ik maar klakkeloos vertrouwen op eindeloze en ongebreidelde groei doe ik niet meer. Anders dan in 2008 ben ik nu anno 2017 veel doordachter en rustiger te werk gegaan dan in 2008. Wat kan mij gebeuren? Ik ben ouder, wijzer realistischer maar niet minder ambitieus. En ik blijf alert.