Als het maar niet te goed gaat!
Mijn vrouw en ik gaan een dagje naar Amsterdam. Een dagje Gouden Eeuw.
Die eeuw fascineert ons: hoe kan een land in zo’n korte tijd tot zo’n grote bloei komen; een eeuw waarin handel, kunst en wetenschap floreren maar ook een eeuw waarin we keuzes hebben gemaakt waardoor we anderen veel leed hebben bezorgd. Keuzes die we, hopelijk, nu niet meer zouden maken.
Fietsen mee en zo maken we, tussen de vele buitenlandse toeristen door die geen weet hebben van fietsers en kris kras de straat oversteken, die dag een tour door Amsterdam waarbij we alleen maar locaties aandoen die iets te maken hebben met de Gouden Eeuw.
De anatomische les van Dr. Nicolaes Tulp
We beginnen bij De Waag aan de Nieuwmarkt, een fascinerend oud gebouw midden in de stad met een indrukwekkende geschiedenis. Eenmaal aangekomen kan ik niet wachten om naar binnen te gaan.
Midden in De Waag staat een lange tafel. Het is nu een restaurant. Aan die tafel zit een grote groep toeristen. Aziaten. Zouden ze wel weten wat in dit gebouw allemaal is gebeurd?
Hier is geschiedenis geschreven, letterlijk. Of beter gezegd, hier is geschiedenis geschilderd. De Waag kent vier torens en in die torens waren destijds gildes gevestigd, gildes van de smeden, schilders, metselaars en chirurgijns. In De Waag heeft Rembrandt zijn beroemde schilderij ‘De anatomische les van Dr. Nicolaes Tulp’ geschilderd, althans, het schilderij is een afbeelding van de anatomische les die in de waag onder leiding van Dr. Nicolaes Tulp heeft plaatsgevonden. Rembrandt zal ongetwijfeld het schilderij niet helemaal of helemaal niet in De Waag hebben geschilderd. Zijn huis met zijn atelier, het huidige Rembrandthuis, is tenslotte op een steenworp afstand gelegen van De Waag.
Wereldheersers
De Aziaten happen stilletjes hun hamburgers met frietjes en cola naar binnen. Het zijn de huidige wereldheersers: hun Gouden Eeuw is net aangebroken; ze trekken over de wereld om de wereld te verkennen en te veroveren. In dit geval economisch, althans dat hoop ik. In de Gouden Eeuw ging het er hier en daar wat hardhandiger aan toe zullen we maar zeggen.
We zitten aan de bar, ergens op de hoek, een strategisch gekozen plek waardoor we alles mooi kunnen overzien. Terwijl de bestelde koffie met appeltaart, standaard altijd de eerste aankoop op onze geschiedenis dagjes samen uit, lang op zich laat wachten, dwalen mijn gedachten af.
Mijn gedachten dwalen af naar BLMC. ‘Het gaat goed’, denk ik, ‘misschien wel te goed’. We hebben wederom een druk, boeiend en goed eerste half jaar achter de rug met als hoogtepunt, wat mij betreft, de SCELP conferentie op 12 maart. Op die dag hebben we de eerste vijf jaar van het SCELP project afgesloten en zijn we met een nieuwe groep supply chain professionals begonnen aan het uitwerken van wederom vier maar nu geheel nieuwe thema’s.
Ook hebben we die dag een document van 145 pagina’s opgeleverd over supply chain strategie, ketenmonitoring, supply chain leiderschap, gedrag en cultuur. Het document werd door de supply chain community met lof bejubeld en omdat ik heb mogen meewerken aan het tot stand komen van dit standaard werk, kan ik mijn trots niet onderdrukken als ik op 12 maart om me heen kijk in de zaal van het kasteel van Business Universiteit Nijenrode waar de bijeenkomst plaatsvond.
Succes kan doorslaan naar zelfgenoegzaamheid en overmoed
Vele dynastieën en tijdperken zijn uiteindelijk ten onder gegaan aan zelfgenoegzaamheid en overmoed. Hele volksstammen denken dat het zo goed gaat, dat hen niets meer kan overkomen. Je voelt je onoverwinnelijk, je vergeet je omgeving die er altijd op uit is de zittende heersers van de troon te stoten.
Succes, macht en geld trekken anderen aan die dat succes ook willen hebben en voor je het weet, word je bedreigd; het begin van het einde als je niet tijdig reageert. Aan de Gouden Eeuw kwam abrupt een einde. Vanuit het zuiden bestormden de Fransen met een enorme legermacht ons land. De Engelsen deden hetzelfde maar nu vanuit zee en de bisschoppen van Keulen en Münster deden er met hun legers nog een schepje bovenop. We zagen het allemaal niet aankomen. Het ging ons te goed.
Ik wens u, en mezelf, een mooie zomer met veel goede momenten van reflectie en bezinning. Zullen we na de zomer onze inzichten met elkaar delen? Want samen zijn we sterker dan alleen. Wie weet kunnen we samen voorkomen dat ons zelfvertrouwen niet omslaat in zelfgenoegzaamheid.
Michel van Buren
juni 2018